TOP Hike, we zijn wel bekaf, maar voldaan - Reisverslag uit Lake Louise, Canada van L Dirven - WaarBenJij.nu TOP Hike, we zijn wel bekaf, maar voldaan - Reisverslag uit Lake Louise, Canada van L Dirven - WaarBenJij.nu

TOP Hike, we zijn wel bekaf, maar voldaan

Door: inekeenleo

Blijf op de hoogte en volg L

18 Juni 2012 | Canada, Lake Louise

Na een heerlijke goede nachtrust ietsje later opgestaan, we wilden vandaag alleen maar een mooie wandeling maken. Het was ook droog en een flauw zonnetje deed zijn best. Nou in ieder geval een goed begin.
Tegen kwart voor tien richting Lake Louise zelf. Maar 4 kilometer, een stukje van niks.
Eerst even langzaam bij het meer wat rondgelopen, erg druk daar. We wilden aan de wandeling beginnen toen plotseling wat spetters kwamen. Bij ons was blauwe lucht maar rechts van ons een grote donderwolk. Nee he, we hadden ons helemaal ingesteld op lopen. Brood mee, drinken mee, appeltjes, banaantjes, regenkleding voor boven als het koud zou zijn. Maar al in de regen naar boven lopen zagen we niet zitten. Het is een wandeling van zo'n 7 km heen en weer 7 km terug. Met onze ervaring doen we daar natuurlijk wel een tijdje over.
Gauw maar eerst het grote Fairmont Chateau Lqke Louise binnen. wat een grandeur. Tijdje rond gelopen en besloten maar naar Bannf dan te gaan.
Maar zie, de weergoden waren toch met ons. We kwamen buiten , het was droog en we besloten de gok maar te wagen. De eerst 2 km loop je langs de rand van het meer naar de achterkant, relaxed en fantastische gezichten op de bergen. Maar ja, dan begint het steile klimwerk. Echt heel veel malen moeten stoppen om weer op adem te komen. Het zijn best inspannende stukken die je loopt. Op een gegeven moment gaat het over in stukken door de sneeuw. Dan wordt het pas echt moeilijk, waar zet je je voeten neer, je ziet grote gaten, waar je ze zeker niet neer moet zetten, maar met af en toe glijden en voorzichtigheid kom je daar weer door heen. Wat prachtig. Steeds hoger en hoger, dan weer stukken sneeuw dan weer rotsen, wat op een gegeven ogenblik overging in een richel met een staaldraad waar je je aan vast kan klikken. Hier wil je zeker niet naar beneden vallen. Best scary, dus goed oppassen!!. Met al die nattigheid van de regen en smeltwater is het veel glibberen. Maar wat mooi en ZEKER de moeite waard. Je wordt wel steeds moeier en moeier en soms even vragen aan de mensen die al terugkomen: Hoe lang nog??. We hebben veel keer gehoord nog een half uurtje, maar dat bleef het steeds volgens ons. In ieder geval vlak bij ons doel, het Tea House aan het einde van de trail, begon het weer te sputteren. Jammer, maar nu zetten we natuurlijk door. Blij dat we het gehaald hadden. Het Tea House ligt ongeveer op 2290 meter, maar door de regen en damp zag je niet veel van de "Plain of the Six Glaciers" Niet erg, dit was rewarding genoeg. Na een heerlijk kop soep/applepie en Hot chocolate, toch maar weer de terugweg aanvaard. We hadden er heen zo'n ruim 4 uur over gedaan, met natuurlijke de broodjes onderweg en de vele " Sony" momenten tussendoor.
Veel diertjes zie je natuurlijk ook, Schieten vaak te snel weg. Zagen ook Mountain Goats heel hoog in de berg randen lopen, met veel inzoomen toch nog leuke foto's van. Ook een Hoary Marmot, die snel een hol inschoot, kwam ergens verder weer boven en weg. Half gepakt. Jammer. Naar beneden gaat altijd sneller en de regen stopte eigenlijk toen we naar beneden gingen. Gelukkig.
Mooie terugtocht weer, wel beiden een oaar keer weggegleden en languit in de sneeuw, maar gelukkig niets met ons of de apparatuur.
Kost je wel een paar knieën. Weer langs de rand van het meer lopend voel je toch de vermoeidheid toeslaan en verlang je om je berg schoenen uit te trekken. Ik kuste de RV bij terugkomst en heerlijk weer normale schoenen aan. Zonnetje scheen volop, heerlijke dag. Gauw naar de lokale internet provider, boven in een restaurant in Lake louise Village. Dan gauw naar huis, eten en dan met de benen op de bank uitzakken en boekje lezen.
Zien wel wat we morgen doen.
Waarschijnlijk richting Bannf, zo'n 60km maar.
Tot dan

  • 19 Juni 2012 - 05:33

    Debbie Dirven:

    Gaaf hoor, die verhalen en foto's! Wat moet het toch prachtig wezen daar! Geniet nog maar flink!!! Tot snel alweer!! Xxx

  • 19 Juni 2012 - 07:23

    Jan En Jacqueline:

    Klinkt wel een heftige wandelingen en net helemaal zonder gevaren. Die Mountain Goats zullen wel gedacht hebben; wat doen die daar op ons pad? Dat hotel is ook niet verkeerd, zal er wel lekker rustig zijn (geen Schiphol verkeer zoals hier in Heiloo) we zullen er over denken.
    Take care, Jan & Jacqueline

  • 19 Juni 2012 - 11:42

    Teus En GerdA:

    Hallo die Ineke en Leo,
    Jongen wat zit je in een mooi land en wat genieten jullie. Ik had deze site doorgekregen van Jacqueline. We hebben de hele morgen al je verslagen en foto's bekeken wat een prachtige opnamens jongen de ene foto is nog mooier dan de andere. Ik weet niet of je nog kunt skype want dan hou ik me aanbevolen om nog wat directe reacties te geven. Ik weet het zeker, het is een kant die wij ook willen bezoeken groetjes Gert en Teus

  • 19 Juni 2012 - 19:05

    Marcel:

    Ziet er echt fantastisch uit...

  • 19 Juni 2012 - 20:55

    Metschies:

    Eure bzw.Leos Fotos;-)sprechen für sich! Ineke du siehst nach der langen Wanderung überglücklich aus und das liegt nicht nur an dem Warten auf die Warme Schokolade! Das Land tut euch gut und läßt euch auf den Bildern immer mehr strahlen!!Schön anzusehen.LG

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

L

Canada here we come!

Actief sinds 17 April 2012
Verslag gelezen: 428
Totaal aantal bezoekers 47889

Voorgaande reizen:

09 Januari 2020 - 27 Maart 2020

Curacao 2020

21 Februari 2018 - 22 Maart 2018

Curacao 2018

29 Mei 2012 - 23 Juni 2012

Canada 2012

Landen bezocht: