Terug in de tijd in Fort Steele Heritage Town

Vannacht weer heerlijk geslapen op een rustige camping. Nog een tijdje gisteravond na een wandeling eerst met de eigenaresse gesproken. Zij en haar man zijn van Zwitserse komaf en 9 jaar geleden hier begonnen met de camping die ze van een andere Zwitser hadden overgekocht. Beviel haar hier goed. Zo lekker vertrouwd tussen de bergen, net als in Zwitserland.
We hadden vandaag een redelijk rustige dag voor de boeg met niet zoveel geplande kilometers. Rond de 200. Wilden Fort Steele bekijken, een in originele oude staat herbouwde handelspost met de Kootenay indianen van 1887-1888.
Dus zo rond half tien vertrokken we, na even afscheid genomen te hebben van de eigenaars.
Schone camping. Aan te bevelen, niet zo groot.
Het was droog toen we opstonden, wel bewolkt, niet koud, maar onderweg kwamen toch meer spetters op de voorruit. Zette niet echt door, maar was genoeg om de ruitenwissers af en toe te laten vegen.
Even een stop in Sparwood. Daar staat de GROOOOTSTE truck van de wereld, nu niet meer in gebruik. Hemeltje wat een ding. Van de mijnbouw, wat veel in dat gebied bestaat. Je ziet op de foto hoe klein we zijn t.o.v. de banden. Leuk om even vast te leggen. Toen door naar Fort Steele. Zonde van het bewolkte weer. Nam veel van de mooie bergen weg. Erg mooi bosrijk gebied om doorheen te rijden. Onderweg een paar keer een white tail deer weer gezien. Totaal 4. Ook bij een mooie parkeerplaats even gestopt rond half een om wat te eten. Lekker knus hoor zo, om in je RV alles klaar te kunnen maken en dan weer door te rijden. Erg makkelijk. Tegen kwart voor twee aangekomen bij Fort Steele en rustig door het grote dorpje gelopen.
Erg informatief. Hele oude huisjes en ambachten en zelfs een tandarts met een uithangbord waarop stond " painless dentist" . Nou aan zijn attributen zo te zien, was het meer de lokale slager. Heb wel een mooie tandartsstoel voor de Ven der Huizers gezien, maar de zaak was dicht, dus kon geen bod voor Ron uitbrengen.
Na 2 1/2 uur slenteren en praatjes maken met de in oude kledij gestoken "bewoners", hadden we het wel gehad en gingen richting Cranbrook naar onze volgende overnachtingsplaats.
Tjee, grote stad om met zo'n ding te rijden, goed op de borden letten dat je de camping niet mist, langzaam rijden en lang voorsorteren, maar uiteindelijk gelukt.
Weer een Full Hook-Up. Ineke dirigeerde weer mij op de plaats, want achteruitsteken zonder een hulpje is moeilijk te doen. Vertekend beeld in de spiegels en met zo;n lap achter je, wat je niet gewend bent, is het best wel even wennen. Maar hij staat weer prima. Ook steeds meer handigheid met alles aansluiten. Camping is in de stad (groot park)
en druk genoeg. Ineke gaat aan het eten beginnen en ik ga de foto's bekijken en bij het verslag plaatsen. Morgen een stukje meer rijden richting Christina Lake. Mooie route. Tot dan.