"Buitengewoon vriendelijk"

Het is maandagavond de 27e januari. Morgenochtend vroeg op, we gaan naar Bonaire tot donderdagavond. Zin in.

Afgelopen vrijdag hebben we lekker alle tuinzakken weer naar de stort gebracht, ging nu sneller dan de eerste keer, stond al in hun systeem van de vorige keer, was wel een andere meneer. Het was weer 40 kg tuinrotzooi.

Was snel terug, Ineke was al verder gegaan met de volgende zak.

Daarna lekker weer in de middag beiden in onze boeken gedoken. Het water kan altijd nog. Had mijn boek van de Deense schrijver Jussi Olsen “De vrouw in de kooi” ook al weer uit, was ergggg goed ook. Heerlijk zo wegzakken in die boeken.

Waren geen Kepler of Olsen boeken meer te vinden, toen maar aan een van David Baldacci begonnen, “De zesde man”. Moet zeggen, leest lekker weg en er staan er nog twee van hem, dus die komen wel op.

Zaterdag hebben we drukke inkoopdag gehad. Maar weer het e.e.a. voor de huisraad hier aangeschaft. En lekkere groooooote vliegenkapjes voor over het eten, waren niet eens duur.

Gelijk een paar voor thuis gekocht en de kinderen.

Kan me niet herinneren dat we de andere keren dat we hier waren zo veel last van de vliegen en muggetjes hadden, denk dat het toch door het natte seizoen komt. Heeft nu al tijdje niet geregend, dus we gaan de goede kant op.

Zijn voor het eerst bij “Building Depot” geweest. Tjee, grote zaak zeg en ze hadden werkelijk van alles.

Eindelijk gebakvorkjes gevonden. Nergens te vinden in de supermarkten. Kwamen later nog een keer terug om nog wat te halen en de vriendelijke meneer bij de uitgang, die checkt wat naar buiten gaat en je kassabon dan knipt herkende ons en zei: “ Zo weer een heleboel bij ons gekocht” Even kort mee staan praten. Mensen zijn echt heel aardig hier.

Heb het zelfs zondags in mijn preek gebruikt. Afgelopen week was het Internationale Gebedsweek met als thema “Buitengewoon Vriendelijk”. Het sloeg op Paulus’ zijn ontvangst op Malta toen hij daar als gevangene op weg naar Rome door schipbreuk was gestrand.

Hij werd daar buitengewoon vriendelijk door de mensen ontvangen. (Handelingen 28:2) Hier zijn ze ook heel erg vriendelijk voor ons als toerist. Ben niet gestrand en gelukkig niet zoals Paulus daar door een gifslang gebeten (alhoewel dat voor hem geen gevolgen had en zij hem daarom als een god zagen) maar wel vanmiddag gestoken door een gigantische mug. Ik haalde oud hout tussen de palmbladeren weg en pats.

Schrok me wild. Dacht gelijk aan Zika , Dengue of Chikungunya virus en heb het gelijk uitgezogen. Volgens Ineke moet je dat trouwens niet doen, maar in je vertwijfeling doe je wat je als eerste opkomt. Deed behoorlijk pijn die steek. Zijn toen naar de voorkant van de tuin gelopen, staan Aloe Vera planten.

Stengel afgeknipt en het sap erop gesmeerd. Een wonder. Pijn was ECHT gelijk weg!!! Ik lieg niet. Een paar keer herhaald, beetje kleverig spul, maar nergens geen last meer van. Hoop dat het zo blijft. 

Zondag belde om half tien Doris op dat zij en Mario niet lekker waren en niet kwamen. Nou, zou dan wel rustig blijven met zijn tweeen . We hadden net een hele lange zit achter de rug vanaf vanaf kwart voor vijf om de dienst van Hoorn mee te maken, waarin ons gebouw weer officieel werd geopend en Maiko ook zou worden verzegeld en de Heilige Geest mocht ontvangen door handoplegging van onze apostel Klene.

Ja, we moeten wel dienst houden want er zijn broeders en zusters aangesloten op St. Maarten en wie weet waar. Gelukkig kwamen kort daarna twee Duitse echtparen en toen toen de dienst was begonnen kwam ook weer de collega van Doris met haar kindje weer binnendruppelen. Toch nog lekker druk.

Ook de nazit was weer erg gezellig met allerlei verhalen over hun cruiseship Aida waar het ene echtpaar mee aan het reizen was. De anderen waren op doorreis naar Colombia en waren een paar dagen op Curacao om te duiken. Kortom tijd vliegt om met gezellige praat.. Wilde het cruiseship echtpaar wegbrengen naar hun bootje (3.500 gasten) maar hoefde al niet meer, ander echtpaar had wel een auto en bracht ze eventjes. Klein stukje maar.

Daarna nog even met Sher, zo heet de moeder van het schatje Serinya verder gepraat.

Als haar moeder haar roept gaat vaak haar iPhone over. Siri (de telefoon) denkt dan dat ze geroepen wordt. Hilarisch, hoe verzin je het.

Zoontje gaat ze geen Goegel noemen. (He Google)

Alles daarna lekker opgeruimd en heerlijk zitten te zonnen in de tuin met ons boek weer. Waren moe maar voldaan. ‘sAvonds heb ik nu maar een keer gekookt. Nee hoor. Uitsmijters gemaakt. Waren goed gelukt en smaakte lekker.

Vandaag eerst in de ochtend dus weer wat tuinrotzooi opgeruimd en in zakken gedaan. Toen even rusten en eten en nog wat boodschapjes gehaald.

Ik wilde ook wat dollars halen voor op Bonaire. In Vreugdenhil staat de machine binnen, vind ik veiliger en lekker makkelijk.

Je kunt hier kiezen in de ATM’s voor ANG of USD.

Dus ik pin USD 150.00.

Gaat niet, coupures niet voorradig om bedrag te geven, kies ander bedrag, staat er te lezen, dus ik toets 140,00 USD in. Dat pakte ie wel. Haal mijn pinpas eruit, komt er geen geld!! Wel potverdorie nog aan toe zeg. Niet weer he, had dat twee jaar geleden ook al een keer gehad en ik had helemaal geen zin in die heisa nu.

Een (vriendelijke) dame erbij gehaald. Dat doet ie anders nooit. Nee bij mij weer wel.

Wilde kijken op mijn bankrekening of het eraf was gegaan, geen ontvangst daar. U kunt op onze Wifi kijken hoor. Nee dank u, kijk wel thuis. Bankzaken bekijken op een “open” web is uitnodigen voor fraude.

Goede raad is duur, dus ik pin nog maar een keer, misschien komt geld mee uit de geldla. Pin USD 100 en krijg 5x20. Klopt. Geen extra USD. Eerst maar boodschappen gedaan toen en naar huis. Gekeken op de rekening en alleen maar die USD 100,00 was er van afgehaald.

Erg hoor, zoooo zeker dat ik alles goed had gedrukt op de machine, dus niet!!

Na een lekkere kop thee met de laatste plak ontbijtkoek weer verder met het laatste stukje tuin voor vandaag. Ineke vond nog het stoffelijk overschot van een salamander die was gestorven tussen de palmtakken, leverde aardige plaatjes op. Behhh.

Ook dat stuk is nu klaar, nu nog maar een grote boom met heeeeel veeeeeel dooie takken eraan en de klus zit erop.

Vanavond pizza gegeten die we bij Vreugdenhil hadden gehaald en na dit stukje geplaatst te hebben, gaan we het reiskoffertje inpakken voor morgen naar Bonaire. Jan-Willem Bor zit daar met zijn vrouw Fenny als vakantie priester gedurende dezelfde periode als wij en we gaan ze even een bezoekje brengen.

Ze komen ook nog een keertje hier, dus erg gezellig.

Nou jullie lezen wel hoe Bonaire was als we weer terug zijn.

Groetjes vanuit hier en tot gauw.